Druk..druk!.
Het heeft even geduurd….maar nu dan toch weer een update. Ten eerste (voor allen die denken dat er misschien iets aan de hand is…) het gaat voorspoedig. We hebben een bootje vol…in totaal 7 mensen! We hadden al een gezin aan boord maar onverwacht (en ERG LEUK…!!) belde mijn `neefje` Bart op….” Tante…uh…heb je nog een hut vrij want..tja…mijn vriendin en ik willen graag een weekje mee!” Yes!! John en ik hebben de boot klaargestoomd voor dit onverwachte bezoek. Ach, je moet weten….Bart voelt aan als een kind van mij dus….genieten geblazen. Hij en zijn vriendin zijn enthousiast en zeer sociaal en gezellig. Het klikt bovendien met de rest van de crew….kortom, helemaal goed.
We zijn de noordkant van Sicilië langs gevaren…via Palermo zijn we overgestoken naar de Liparische eilandengroep. Deze eilanden zijn bijzonder omdat er op Sromboli een nog werkende vulkaan is. Bij deze eilanden is het schitterend ankeren is én een populair oord voor de Italianen. De rotsen hebben allerlei kleuren…rood, groen (zwavel) en zelfs paarsig en ze hebben grillige vormen. De meest prachtige jachten liggen allemaal voor anker, de een nog mooier dan de ander! Wij blijven ons verbazen over de diversiteit van de schepen. Chique schepen, authentieke oude houten klassieke schepen tot zeer grote en extravagante luxe jachten en zeilschepen…. Ons doel was Stromboli; ’s Avonds hebben we samen met tientallen andere jachten, op een zeer onrustige zee met veel deining…erg vermoeiend en irritant, gewacht tot het donker was. Een bizarre stemming heerste er…. zo midden op zee. We hebben inderdaad vonken gezien van de gassen die ontsnappen en de gloed van de rode lava. Ongeveer elke 20 minuten laat de vulkaan zijn kleine uitbarstingen zien. Dit alles werd omlijst door weer een sterrenhemel zo gigantisch mooi…. Wat een bijzonder gezicht en weer zijn we een unieke ervaring rijker.
De dagen vliegen voorbij…het is gezellig maar eerlijk gezegd wel druk aan boord. Iedereen vermaakt zich met lezen, zwemmen, slapen en kaarten. Omdat we niet elke dag aan wal kunnen is de boot echt vol…maar het gaat goed onderling en de sfeer is prima en dat is erg belangrijk. Iedereen draagt zijn steentje bij…er wordt werkelijk heerlijk gekookt. Van gevulde grote champignons tot wraps met zalm….elke dag weer wat anders. En dan uiteraard spelen we het spel der spellen….LUCIFERTJE! Blijft een leuk spel en onze gasten, die het spel niet kenden, spelen het zeer enthousiast met mee….biertje erbij…en vervolgens zorgen dat je het aantal slagen haalt… De lucifers waaien alleen met enige regelmaat door de kuip net zoals de kaarten. We moeten creatief zijn in het fixeren van de gehaalde slagen voordat ze in zee belanden….maar....waar een wil is, is een weg!
Kortom…het gaat goed maar zoals gezegd….best wel druk. Bovendien is het zeer warm geweest….zweten..zweten..zweten…Het was ’s ochtends om 7.00 uur al 31 graden. Ja..ja..ik mag niet klagen maar…ik doe het wel!! Je slaapt daardoor minder (heb zelfs een poging gedaan om buiten te slapen maar het maakt geen verschil, je zweet gewoon verder…) met als gevolg dat je moe bent… Als je dan ook brood bakt of de gasten iets lekkers in de oven bereiden lopen de temperaturen op tot….tot….erg warm!! Drijfnat waren we van het zweet. John legt regelmatig het schip stil midden op zee zodat we met zijn allen een duik kunnen nemen in de inmiddels zeer lauwe zee. Heerlijk dobberen op het zoute water…verkoeling…aahhhh! Inmiddels is het iets minder drukkend en benauwd en dat is echt veel beter!
En zo gaat onze reis verder. We hebben er al heel wat zeemijlen opzitten en John en ik zijn een goed team samen. Aanleggen, ankeren…we draaien ons hand er niet meer voor om. We voelen ons echte reizigers en…zo zien we er ook uit. We zijn enorm gekleurd, haren witter dan wit én hebben wat kilo’s verloren. Gezond eten en veel beweging en geen stress…het leven is goed en wij zijn trots dat we al zover gekomen zijn. Langzaam komen we in bekend vaarwater nl Sicilië; de straat van Messina. Daar zijn we jaren geleden eerder ook geweest. De reis schiet echt op en voordat we het weten zijn we in Griekenland….eindelijk….!
X
Reacties
Reacties
Hoi lieverds,
Fyn weer iets van jullie te horen en te zien.
Frans en ik missen jullie nog elke dag en hebben het nog heel vaak over de unieke 14 dagen in Italië. Het enige, het zweten, vooral snachts mis ik niet. We hopen dat jullie reis, nog veel avonturen en mooie plaatjes oplevert. Heel veel plezier nog en een hele dikke kus van ons
Frans en Margriet
Hi Mart en John,
We volgen jullie reisverhaal nauwgezet wat een prachtige tocht maken jullie. De straat van Messina roept bij mij altijd weer minder goede herinneringen op. Tijdens mijn "carriere" (21 maanden dienstplichtig) bij de marine ook veel vertoefd op de Middelllandse zee. Bij slecht weer, windkracht 9, kregen we een paar flinke golven over de ruim 200 meter lange boot de Zeven Provincien heen. En bij een zogenaamd paaltje stuiterde de boot en spoelden de officier en de schipper van de boot en bleven 2 onderofficieren die met een touw aan elkaar verbonden waren aan de reling hangen. Resultaat 2 doden en en 2 zwaar gewonden. Maar bij mooi weer en vooral zonsopkomst waarbij de kustlijn is te zien is het prachtig om in die regio te varen. De reisverhalen klinken wel heel erg aanlokkelijk en wie weet ooit nog eens een keer. Vanaf Samos heb ik wel eens een paar dagen gezeild en heb de sfeer van mooie eilandjes en baaitjes al eens geproefd.
We kijken uit naar het vologende verslag.
Cees en Henny
Lieve Mart & John,
Vakantie zit er weer op en ben vandaag weer begonnen met werken :(
Het eerste wat ik deed toen mijn laptop was opgestart is snel naar deze site gaan om weer te lezen en de foto's te bekijken van ons weekje met jullie!! Wat hebben Katishe en ik genoten van deze week.
Ik had al een aardig idee toen ik al jullie reisverhalen las met de prachtige foto's erbij, maar om er ECHT bij te zijn is een ervaring die wij niet snel zullen vergeten. Het prachtige weer, die heerlijke zee, schitterend uitzicht en niet te vergeten jullie!! Het was heerlijk jullie weer ff te zien en te spreken. Mart jij met je heerlijke humor en ervoor zorgt dat het aan niets ontbreekt. John wat merkte wij dat je zo aan het genieten was, lekker ontspannen en helemaal op je plekkie!!!
Wij gaan iedereen die wij kennen vertellen wat een geweldige week we hebben gehad op de Octavia.
Heel veel plezier en sterkte nog de laatste weekjes en ga heerlijk genieten van jullie kinderen en blijf vooral schrijven!!! haha!
Nogmaals ontzettend bedankt en tot gauw in Almere!!!
Dikke kus Bart & Katishe X
Reageer
Laat een reactie achter!
- {{ error }}