16 juni 2012.

Vertrek vanuit St. Louis du Rhone, haven Port Napoleon: 9.45 uur, temp. 25 gr. en onbewolkt.

Aankomst Cassis: 18.00 uur.

Vannacht was het al duidelijk…het was echt warm geweest dus de wind was gedraaid naar het Zuiden. Het voelde aan als zomer…heerlijk. We besloten, na ons ontbijt te vertrekken. Ja… en dan hebben we het over het ontbijt buiten in de kuip, in de schaduw, vers warm stokbroodje, kaas, heerlijk frambozen jam, kopje kruidige thee, jus d’orange etc… én strakblauwe hemel…( en dat na een nacht heerlijk slapen, want dat gaat steeds beter maar dan wel bij mij, John had een wat onrustige nacht, ook zijn knop van alsmaar doorgaan staat nog niet echt uit… ). Om 9.30 uur voeren we weg uit de haven. Het eerste stuk was eigenlijk niet veel bijzonders, veel industrie maar na een uurtje te hebben gevaren…oh, la, la…prachtige rotspartijen…donkerblauwe zee met vriendelijke deining, in de verte bergen die doordat het wat heiïg was vaag donkerblauw/paarsig waren te onderscheiden. Verder stilte…

Ik pakte mijn comfortabele stoel ( voor Dick en Jolanda welbekend.. ) en ging voorop zitten en genoot…en besefte terdege dat het heel wat voeten in de aarde had gehad maar dat dit is wat wij wilden. John had de stuurautomaat aangezet en kwam naast mij zitten…Soms is een goed gesprek nodig…soms ook niet…

We hebben deels op de motor gevaren en deels gezeild. Daar ging het niet helemaal goed, het rolfoksysteem draaide niet meer naar behoren. John ging even kijken wat er aan scheelde..ineens…plons…en ja hoor, een belangrijk onderdeel van het draaisysteem zat los en viel in de zee. KAK! Fok niet meer op te rollen en af te draaien. Shit happens..

Enfin, na een hoop gedoe en proberen heeft John het zeil weer, met mijn wankele hulp ( tja.…je moet begrijpen dat de boor deint, schommelt en ik sta gewoon nog niet stevig en ben nog niet ingeslingerd en moet dan voorop, onvast de fok in de rail zien te krijgen! Mijn dunne en niet getrainde beentjes trilden van de inspanning…dít waren ze niet meer gewend! ). Het probleem van het onderdeel dat in het water donderde heeft John ook verholpen met zijn fantastische inventieve kant, de onderkant van een krat en een soldeerbout en een paar schroefjes verder…en het loopt weer! Ongelooflijk.

Na een dag deinen, schommelen, slapen en (toch) praten over allerlei zaken (erge belangrijke zoals onze relatie…mijn favoriete onderwerp ) kwamen we uiteindelijk aan in Cassis…bij Pointe Rouge. De haven, een schattig gezellig uitziend oud stadje was vol! De temperatuur was inmiddels hoog zomers te noemen en dus waren alle Fransen met boot naar Cassis, dus we draaiden de boot om en gingen, onder Pointe Rouge ( dat blijkt een prachtige rode rots te zijn ) voor anker…Terwijl John bezig is met allerlei zaken op te lossen, zoals het creëren van schaduw etc, kookte ik een heerlijke maaltijd in elkaar. Top tomaten en verse sla met een steengoeie dressing, als zeg ik het zelf, kip en gebakken aardappels op een Provençaalse manier. De rode wijn was vol en donkerpaars van kleur…het uitzicht adembenemend. En terwijl la Pointe Rouge oranje kleurde in de avondzon hebben we gezwommen, eventjes maar want het water is nog vrij fris. Lekker warm douchen achterop en dan één aflevering kijken van onze detective serie Lund…

Vanavond gaan we vroeg te kooi en ik weet zeker dat we zullen slapen op de deining van de golven van de Middellandse zee…zo blauw…zo blauw…

Welterusten..

17 juni 2012.

Vertrek Cassis: 10.00 uur, temp. 23 graden, onbewolkt, windkracht 3

18.00 uur aankomst îles Porquerolles.

Was het gisteren een rommelige dag in verband met de problemen rond de rolfok, vandaag was alles rustig en uiterst relaxt. Er stond haast geen wind dus werden we gedwongen de motor bij te zetten, met een beetje gemopper van John: “ik heb toch verd.. een zeilboot en geen motorboot..!” De wind die er stond kwam recht van voren en dus onbezeilbaar. We moesten best een flink eind dus…de motor aan. Wat verder op zee was er meer wind dus konden de zeilen gehesen worden en de motor uit…wat ons restte was stilte en zacht gekabbel.

Waren er in het eerste begin bij mij wat startproblemen…het gaat nu een heel stuk beter. Langzaam voel ik mij meer in mij rust komen en begin ik te beseffen dat, ondanks het zware jaar van voorbereiden, dit het dubbel en dwars waard is. Vanmorgen vroeg werd ik wakker, na een heerlijke nacht waarin ik heb geslapen als een blok met tussendoor het gekraak en zachte gedein van de boot…alsof je in een kinderwagen ligt ( niet dat ik me dat herinner…maar ik stel me dat zo voor ), en ben gaan zitten voor op dek. John lag nog te slapen. Het was doodstil op enkele letterlijke vroege vogel na. De zon scheen, er stond een zacht en warm briesje, een beetje damp rond de rotspartijen van de kust en aangezien het aflandige wind was kwam er een zweem van bosgeur mee. Ik ademde dit alles in met diepe teugen…wat een mooie start van de dag.

John zit er anders in. Ook dit is een eerlijk verhaal. Hij is zo bezig geweest om alles te regelen, hij kan er maar lastig los van komen. Hij houdt de boot draaiende en hij vindt het maar moeilijk een balans te vinden. Hoe meer ontspannen ik ben hoe meer hij zich bewust wordt ( en ik ook ) van de controle die hij maar moeilijk los kan laten. Hij heeft er last van, maar goed, het bewust worden hiervan is in volle gang ( ja…moeders is weer aan boord en er moet weer worden gepraat…).

De aankomst in îles Porquerolles was met geen pen te beschrijven…zo mooi en lieflijk. Een schattig baaitje met vuurtorentje en fort omgeven door prachtige olijfbomen en cipressen. We zijn voor anker gegaan en hebben, met uitzicht op het vaste land van Frankrijk onze Babi Pangang met een ijskoud biertje genuttigd terwijl het inmiddels 28 graden was….Vervolgens hebben we een korte wandeling gemaakt door het heerlijk rommelige dorp…een beetje een troep, gezellige terrasjes, hier en daar wat oude fietsen, huizen met luiken die al jaren geen verf meer gezien hebben, prachtige bougainville en jasmijn in volle bloei en vooral…rust. Iedereen is relaxed, nergens muziek of andere storende factoren…wat een heerlijk oord.

Hier blijven we 2 dagen want het stadje met een interessante historie willen we graag bezoeken. Verder komen morgen Oluf en Alice op bezoek, die zijn hier in de buurt. Een bijzonder leuk vooruitzicht…en dan de oversteek naar Corsica…ongeveer 120 mijl. We denken er ongeveer 25 uur over te doen. Ik ben benieuwd. De volgende berichtgeving komt vanuit….Corsica.

Enne vaders….nog een fijne vaderdag gehad ondanks het voetbal ;( ?