...het heeft even geduurd maar hier dan toch de update....Paris!

1 mei stonden 's nachts om 23.30 uur drie dames bepakt en bezakt( tja...je hebt toch écht meerdere schoenen nodig en andere `belangrijke` zaken) op een verlaten Gard du Nord om vervolgens af te reizen naar l'Isle Adam,40 km vóór Parijs,alwaar het schip voor een sluis lag te wachten. De sluis zou de volgende dag pas weer gaan draaien. Een vriendelijke taxichauffeur zette ons ietwat bezwaard af in een uitgestorven plaatsje waar de zeebonken ons zouden opwachten. Onze taxichauffeur had daar weinig vertrouwen in maar reed, na het uitladen van de `bescheiden bagage`, toch weg. Niet lang daarna hoorden wij gefluit en even later zagen wij 4 mannen uit het donker opdoemen...Het weerzien was boequetreeks- waardig.

Er werd omhelsd, gezoend, gelachen, gepraat. (of de Franse bewoners daar nu op zaten te wachten..)...het was heerlijk! En wat zagen ze er goed uit! Bruine koppen en bovenal ontspannen. De heren hadden een warm onthaal voorbereid. `Mijn` boot lag te blinken, zowel van binnen als van buiten. John had zich een versuffing gepoetst (hij weet hoe ik dat op prijs stel en het werd zeer gewaardeerd!). De champagnefles stond al klaar (ook belangrijk)en we hebben tot de late (of beter gezegd de vroege) uurtjes ervaringen uitgewisseld en verliefd naar elkaar gekeken.

De volgende dag voeren we op de Seine Parijs binnen. Wij dachten dat in een paar uur te doen maar de Seine maakt nogal wat bochten, de tocht heeft tot in de middag geduurd. Echter, het was prachtig! De oevers waren mooi begroeid met hier en daar, onder een brug, een tent en gore lappen waar een clochard zijn onderkomen had gezocht. Soms met eigen gekluste schevekasten, plantjes en vieze matrassen...bijzonder.

Uiteindelijk voeren we dan Parijs binnen. Onder de prachtigste bruggen door waar het verkeer overheen raasde met als klap op de vuurpijl....dé Eiffeltoren.

Na veel ahs..en ohs sloegen we linksaf om een jachthaven aan te doen. Ja...in Parijs heb je écht een jachthaven! Aan place de la Bastille. Uiteraard moesten we eerst een kleine sluis door. John draait zijn hand er niet meer voor om daar dit al sluis nummer 52 was!

Die avond zijn we heerlijk uit eten geweest, goede wijn, heerlijk eten en dat....midden in Parijs énwetende dat een half uurtje lopen mijn vetrouwde bedje (ook schoon!) lag gespreid waar ik straks weer naast de LEUKSTE man kom te liggen. La vie est belle!

We hebben 4 dagen inde lichtstaddoorgebracht. Ach...wat zal ik zeggen...het was heerlijk. We hebben genoten van terrasjes met Pastis, Brocante markten, Franse barbeque in de jachthaven mét jazzband enallerlei leuke mensen uit verschillende landen, quartier Latin, gevaren met ons schip door Parijs door een tunnel (850 meter lang) die onder Place de la Bastille én de metrolijn door loopt maar... vooral van elkaar.

Met een voldaan gevoel stapten wij weer in de Thalys en ook dit afscheid zou een Oscar nominatie waard zijn. Tranen vloeiden en handkussen werd naar elkaar gegooid terwijl de trein zich langzaam maar zeker in beweging zette...dag allerliefste, tot juni!